En direct ook deel 11, want morgen gaan Sandra en ik weer op trip door het land.

Zoals verteld in deel 10, hebben we Sarah en Aubrey ontmoet. Vandaag gaven zij aan de Azarja en Youri een rondleiding over hun boerderij, zodat ze een goed beeld krijgen van wat zij kunnen doen voor hen. Er moet een hek gebouwd worden, zodat er geen ongewenste dieren zoals geiten en ezels van anderen, hun gewassen en pas aangeplante bomen opeten. Ook buurtbewoners komen op hun land en plukken de bananen die daar groeien.

Wat zou het mooi zijn als het lukt om de jongens van C4C die we naar huis gebracht hebben werk te kunnen bezorgen. Dat zou een fantastische kruisbestuiving van de twee projecten kunnen zijn. Maar zoals alles hier in Malawi: eerst moet er het geld voor dingen zijn, dan moet het contact via via gelegd worden en dan moet het ook allemaal maar kunnen. Is het niet te ver weg voor de jongens? Hebben ze inmiddels misschien al werk? Ik hoop op de hoogte gehouden te worden, want dit kan ik zelf hier niet meer meemaken.

Met Sarah, Aubrey, Azarja, Youri en Armel zijn we het hele land dat bij de boerderij hoort omgelopen, terwijl ze alle plannen vertelden: een camping, een guesthouse voor vrijwilligers die de jongeren uit de omgeving dingen kunnen leren en bezoekers die in retraite willen gaan, ruimte voor dieren, oude boomsoorten en gewassen aanplanten, visvijvers, rijstplantages en ruimte voor andere gewassen. Sarah weet heel veel van welke planten goed bij elkaar passen, waarvoor ze gebruikt kunnen worden, hoe ze het water dat er voor handen is, goed over het land kunnen verdelen en dat allemaal 100% biologisch. Ze zullen helemaal zelfvoorzienend worden en willen daarmee een voorbeeld stellen voor hun omgeving. Hun kennis willen ze heel graag delen, zodat veel meer mensen op deze manier willen gaan leven.

Hun boerderij heet Fisi Farm. Fisi is het woord in Chichewa voor hyena. Mensen hoorden vroeger vaak het geluid van hyena’s van het land komen en vroegen zich daadwerkelijk af of er misschien hyena’s leefden. Om dit mysterie met een knipoog een beetje in stand te houden hebben ze de boerderij deze naam gegeven. Azarja en Youri zullen ook de socials voor de boerderij opzetten, dus misschien kunnen jullie ze eens wat in de gaten houden. Ik ga dat zeker doen! Misschien kan ik daar nog eens mijn tentje opzetten en genieten van al het prachtigs dat daar is.

Weer bij het begin aangekomen bleken er al de ingrediënten voor de biologische mest klaar te liggen. Of we even wilden helpen bij het maken van dit bodemverrijkende goedje. Nou, dat wilden we best. We hebben met z’n allen met onze handen de ingrediënten gemixt, waarbij we de bladeren van een vruchtbaar gewas moesten vermalen tussen het andere spul in. Pfoe zeg, zwaar werk! Daarna werd gist, een heel klein beetje suiker en een flink aantal liters urine vermengd en ook door de mest gemixt. Sandra heeft zich ook nog met liefde over de kinderen ontfermt.

Toen we onze handen en armen goed gewassen hadden, merkten we pas dat we enorm verbrand waren. En dat terwijl de zon helemaal niet echt scheen. Het was bewolkt, lang niet meer zo heet als eerder en we hebben allemaal geen moment aan zonnebrandcrème gedacht. Oei.

Moe, maar voldaan naar huis vertrokken. Onderweg nog pizza gescoord, die bijna net zo duur is als in Nederland. Douchen, o nee het water is er weer even af, relaxen, stukjes schrijven en alsnog douchen want we hebben weer water. Morgen maar de tas inpakken voor de trip.

Lieve groetjes,

Sandra en Petra