Lieve betrokken allemaal!

En dan is ons avontuur begonnen, wat komen we beide uit een drukke en soms zelfs hectische tijd. Voor de lezers die één van ons nog niet kent stellen we ons nog even voor.

Hallo, ik ben Petra, getrouwd met Albert en moeder van Anna, Laurie en Luuk. Ik ken Sandra vanuit de Schakel, onze kerk. Toen Sandra vertelde dat zij weer naar Afrika wilde om daar vrijwilligerswerk te doen, kreeg ik het gevoel dat ik ook mee moest gaan. Een soort goed gevoel. Albert is al een aantal keer als vrijwilliger mee geweest naar diverse landen om daar huizen te bouwen en zoiets leek mij ook wel heel leuk om te doen. Ik vroeg Sandra of ze heel graag alleen wilde. ‘ Hoezo?’ vroeg Sandra en keek mij peilend aan. En toen ik vertelde dat ik misschien wel mee wilde keek ze heel blij. Dus zijn we dit avontuur samen aangegaan.

Ik werk op een middelbare school in Groningen en ik vind het heel leuk om met pubers om te gaan. Ik geef Nederlandse taal en literatuur, een vak waar je hier in Malawi waarschijnlijk niet zoveel aan hebt, maar er zijn vast vaardigheden die mij bij het project van pas komen. En ik ben dol op mijn wekelijkse les Pilates. Ik kan niet zo lang vrij krijgen als Sandra van mijn werk, maar ook zeker niet van mijn gezin, dus ik neem na 4 weken hier weer afscheid.

En ik ben Sandra, woon in Leeuwarden en ben een trotse moeder van Jedinja en Benjamin, schoonmoeder van Mark en Jennifer en als alles gaat zoals we hopen half februari ook voor het eerst oma. Ik werk al bijna 17 jaar bij JR Shipping in Harlingen. Verder sport ik 2 tot 3 keer in de week en ben gek met mijn vriendinnen en vrienden. Het is voor mij mijn 2^e keer dat ik vrijwilligerswerk doe via Doingoood. Eerder ben ik met mijn collega Sjoukje  6 weken naar Uganda geweest wat een werkelijk fantastische ervaring is geweest. Hopelijk mag ik het de komende 8 weken in Malawi en met Petra de eerste 4 weken het net zo goed hebben.

Na heel wat voorbereiding, voor en achter de schermen zijn we dan afgelopen zaterdag 9 december uitgezwaaid (thuis en op de luchthaven) door onze lieve thuisblijvers die het ons gunnen om over de grens wat te brengen en zeker ook ervaring en kennis mee terug te nemen.

We vlogen van Amsterdam naar Wenen, Wenen naar Addis Abeba (Ethiopië) en van Addis Abeba naar Lilongwe in Malawi. Precies na 24 uur waren op de plaats van bestemming met bleke vermoeide koppies maar we gaan nu een tempo lager en trekken dan vast wel weer wat bij.

Wat een kleuren, wat een warmte, wat een andere geur maar ooooooh wat gaaf.

Kennis gemaakt met de andere vrijwilligers waar we mee in het vrijwilligershuis bivakkeren de komende tijd.

Marieke en Amal, zijn eigenaren van Doingoood. Marieke is op dit moment nog in Nederland maar heeft ons met voorbereiding geholpen en Armel haar man heeft ons gisteren hartelijk ontvangen en we hebben heerlijk met z’n allen bij hem thuis gegeten.

We hebben het zeker niet laat gemaakt en na een eerste prima nacht en ontbijtje zijn we op pad gegaan met Armel.

Als eerste naar het project waar we mogen werken. De overkoepelende naam is Youth Empowerment project maar het project zelf heet Chance 4 Change! De gehele staf was aanwezig en we werden ook hier weer hartelijk welkom geheten. We hebben na de meeting een rondleiding gehad en al diverse jongens een hand geschud. Maar over ons project volgt later nog veel meer.  We zijn nu nog best onzeker over wat we kunnen betekenen uiteraard.

Na het bezoek bij Chance 4 Change zijn we op city tour geweest. Van de telefoonshop, de bank, supermarkt naar een lokale markt en een heerlijke lunch. En weten we nu de weg terug? Nee, echt niet, we gaan morgen leren hoe het vervoer werkt wanneer we naar ons project gaan. Super fijn dat je al een beetje kan snuffelen aan de do’s en dont’s in een voor ons, nu nog, onbekend land.

Onderhand horen we de pannen rinkelen en ruiken we heerlijke geuren die uit de keuken komen en gaan we zo gezellig met elkaar eten.

Dit was even een eerste kennismaking. Mocht iemand vragen hebben of meer willen weten voel je vrij om vragen te stellen en wij zullen proberen jullie te antwoorden.

Mpaka nthawi ina!

Petra en Sandra